“Hakk Celle ve Alâ rızâ yolundaki insanları tâ ezelden kütüğüne kaydetmiştir. Nasibini alma zamanı geldikçe, bunlar yerden biter gibi biter, nasibini alan gider.
İmâm-ı Rabbânî -kuddise sırruh- Hazretlerimiz; “Kıyamete kadar bu yola girecek olan kimselerin ismi cismi tek tek bana bildirildi” buyuruyor.
Muhyiddin-i İbnü’l-Arabî -kuddise sırruh- Hazretleri; “Gelecek bütün mürşidlerin ismini bildiğini” ifşâ etmişlerdir.
Yolun bütün büyükleri o mektebin hocaları, o ordunun kumandanları, o hastanenin tabipleridir.
Hazret-i Allah kabul edip dehalet olduğu zaman. Rızâsında daim kıldıkça hepsinden fayda umulur dünyada da ahirette de...
Şâh-ı Nakşibend -kuddise sırruh- Hazretlerimiz’in;
“Mezarımın yüz fersah mesafesinde gömülecek her müslümana şefaat etme izni verildi!”
Buyurmalarından, onlara ne kadar geniş merhamet ve salâhiyet verildiği anlaşılıyor. Nerede kaldı ki müridanın üzerine eğilmiş olmasınlar. Mezarının etrafını düşünür de kendi evlâdını düşünmez mi yolun büyüğü? Mürid demek öz evlât demek...
Şu kadar var ki yola girmiş fakat yolun haricine çıkmış, edep dışı olan bazı kişileri uzaklaştırdığı da vâkidir.”
“Hazret-i Allah dilediğini dağa sürer, dilerse düz yolda da yürütür. Çıkarsan çık, çıkmazsan hiç olmazsa o yolda öl.
En sevdiği Eyyüb Aleyhisselâm’ı sıkıntılara uğrattı. Hazret-i Allah sevdiklerine ibtilâ verir, zevkini de verir. Eyyüb Aleyhisselâm belki de en büyük zevk içinde idi, Mevlâ ile kendi arasındadır onu kimse bilmez. Ona senelerce verdiğinin anını bize verse, kalbimiz hemen döner.”
•
“Hazret-i Allah’ı lâyık-ı veçhile bilemediğimiz için, üzerimizdeki ihsanlarını da bilemiyoruz. Aslımız bir damla kerih su olduğu halde ne güzel bir suret vermiştir. Kalbimizi bir melekût hazinesi yapmıştır. Mânevi terakki lütfunu bahşetmiştir. En güzel, en eşref yaratılan insanın bu güzelliği muhafaza etmesi lâzımdır. Bundan gafil olursa, kötü işler işleyip güzelliğini koruyamazsa, bütün mahlûkatın en ednası olmuş olur.”
“Bir ihvan rüyâsında ekmekle top oynadıklarını” söyledi.
“Nimetin kıymeti bilinmezse o nimetle oynanmış olacağını, şükrü yapılmayan nimetin zevalinin yakın olacağını” beyan ettiler.
•
“Gönül dar olursa, koca dünya insana dar gelir.”
•
“Yol muhabbet yolu. Gönül sevdiğini görmekten memnun oluyor.”
•
“Gönlünü yıkamaya muvaffak olan bir insan dünyaya niçin geldiğini, nereye gideceğini bilir.”
•
“Ruhsatları kadar yapacaklar. Hazret-i Allah şeytana bile bir güne kadar ruhsat verdi.”
•
“Nefsiniz istemediği için yaparsanız mağlup olursunuz. Fakat nefsinize uymadan, bu fâsıktır buraya zarar veriyor diye Allah için hareket ederseniz mutlaka galip gelirsiniz.
Böyle tecelli etmiş, şimdilik ruhsat veriliyor. Ruhsatları bitinceye kadar yapacaklar.”
•
“Düğüm Mevlâ için bağlanmadıkça hükmü yoktur, çözüktür o. Fakat nefsi buraya getirmek zor oluyor.”
•
“Biz insanlar cidden maddeye çok bağlıyız. Maddemiz giderse çok üzülürüz de, bize ihsan edilen birçok emanetleri zayi ederiz de hiç üzülmeyiz.”
•
“Soracağınız suâli düşünün, yerinde ise sorun, mâlâyani ise sormayın.”
•
“İnsaf ile düşünenler Cenâb-ı Hakk’a sığınır, O’nun ikram ve ihsanını göz önüne getirir, hemen yoluna koyulur. Bu düşüncede olmayan insanlar hakikati nasıl bulsun? Çünkü kendi yolunu doğru görüyor.”
