Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i şerif'lerinde buyururlar ki:
"Dünyada garip, yahut yolcu gibi ol, nefsini ehl-i kuburdan (kabirde imiş gibi) say!" (Tirmizi)
Bir insanda bu halin bulunması çok faydalıdır. Çünkü garip insan kötülük yapamaz.
Yolcu ise eline çantasını almış yol almakla meşguldür, geçtiği yerlerdeki güzelliklerle hiç ilgilenmez, aklı fikri hep varacağı yerdedir, durmadan yoluna devam eder.
Sonra kabirde bulunanların hali ile hallenmemiz tavsiye ediliyor. Şimdiden kabre girmiş gibi. Çünkü ölüme mahkumuz.
Nefis ölmeyi hiç istemez. Onu bu hususta terbiye etmek için birinci plânda ölümü çok anmak ve çöl yolculuğuna çıkacak olan bir insanın bu tehlikeli yolculuktan başka bir şey düşünmediği gibi düşünmek lâzımdır.
Nefse öleceğini, bilcümle malından, evlâtlarından ve sevdiklerinden ayrılacağını sık sık duyurmalıdır.
Mezar ve hasta ziyaretleri ile cenaze merasimlerine iştirak etmek, gönülde ölümü hatırlamayı tazeler.
Ömer bin Abdülaziz -rahmetullahi aleyh- Hazretleri şöyle buyurmuşlardır:
"Ölümü çok hatırla!
Şayet bolluk içinde isen onu sana daraltır, darlıkta isen hayatını genişletir."
Çocuklara da ölümü küçük yaşlarda duyurmalı ve sevdirmelidir.
Yoksa çocuk ölümü unutur, dünyaya sarılır, Hakk'tan uzaklaşır.
Vukuu muhakkak olan ölüm için elde fırsat dilde ruhsat varken hep hazırlıklı bulunmaya çalışmalıyız.
Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i şerif'lerinde buyururlar ki:
"Ölümün eline düşmezden evvel (tevbe ve istiğfar ve haksız muamelelerini düzeltmek gibi ön hazırlıklar ile) ölüme hazırlan." (Câmiu's-Sağîr)
Orada eyvah demememiz için dünyaya niçin geldiğimizi, nereye gideceğimizi, niçin yaratıldığımızı ve ne yapmamızın gerektiğini şimdiden düşünmeliyiz. Kazanabilirsek ebedi bir hayat kazanılmış olacak.
Kabir için hazırlanmak lâzımdır.
Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz bir Hadis-i şerif'lerinde şöyle buyurmuşlardır:
"Üç şey ölünün ardından kabre kadar gider. Ehl-ü ıyâli, malı ve ameli.
İkisi geri döner, birisi kalır.
Dönenler ehl-ü ıyâli ve malı, kalan da amelidir." (Buhârî)
Ebu Bekir Sıddık -radiyallahu anh- Hazretlerimiz daha hayatta iken kabrini kazan bir zâta:
"Kabir kazmak marifet değil, kabir için hazırlanmak marifet" buyurmuşlardır.
Dünyaya niçin geldiğimizi bilerek tedarikimizi ona göre yapmalıyız.
Ölmemek elimizde değil, fakat hazırlanmak elimizde.
Bizi gönderen Sahibimiz gönderirken bize sormadığı gibi, alacağı zaman da soracak değil.
Farz-ı muhal ki denize bir ağ atılmış, balıkların hepsi tutulmuş, fakat onlar tutulduğunu bilmiyorlar, sağa sola saldırıyorlar. Sahibi ağı yavaş yavaş çekiyor, hiçbirinin umurunda bile değil. Halbuki biraz sonra karaya çıkacaklar, çok çırpınacaklar, bu çırpınmanın hiç de faydası olmayacak. Hepsi ölüme mahkûm.
İşte insanların durumları da böyledir...
