Osman bin Huneyf -radiyallahu anh-den rivayet edilmiştir.
Gözü görmeyen bir kişi Resul-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz'e gelerek:
"Yâ Resulellah! Beni iyileştirmesi için Allah'a duâ buyur!" dedi.
Bunun üzerine ona abdest almasını, iki rekât namaz kılmasını, sonra da şu duâ ile duâ etmesini emretti:
(Alllahümme innî es'elüke ve eteveccehü ileyke binebiyyike Muhammedin nebiyyir-rahmeti innî teveccehtü bike ilâ Rabbî fi hâcetî hâzihi litükdâ lî Allahümme feşeffa'hü fiyye)
"Allah'ım! Peygamber'in, Rahmet Peygamber'i Muhammed ile sana yönelerek yalvarıyorum. Gözümün açılması için, yâ Muhammed senin ile Rabb'ime yönelmiş bulunuyorum. Allah'ım! Onu bana şefaâtçi kıl!"
Ve devamla:
"Bir ihtiyacın olduğunda hep aynısını yap." buyurdu.
O kimse bu duâ ile duâ edip kalktığı zaman görmeye başladı. (Tirmizî)
Ebu Derdâ -radiyallahu anh-den rivayete göre, idrar tutukluğuna yakalandığını söyleyen bir kimseye: "Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-in şöyle buyurduğunu işittim." dedi:
(Rabbünâllahüllezî fis-semâî tekaddesesmüke emruke fis-semâî vel-ardi kemâ rahmetüke fis-semâi fec'al rahmeteke fil-ardi vağfirlenâ hûbenâ hatâyânâ ente Rabbüt-tayyibîne enzil rahmeten min rahmetike ve şifâen min şifâike alâ hâzel-vecii feyebreü)
"Ey huzuru, semâvâtı dolduran Rabb'im! Senin ismin mukaddestir. Rahmetin semâda olduğu gibi, senin emrin arz ve semâdadır. Arza da rahmetinden gönder, günahlarımızı ve hatalarımızı bağışla! Sen bütün iyilerin Rabb'isin. Bu ağrıya rahmetinden bir rahmet, şifândan bir şifâ indir, iyileşsin."
O da okudu ve şifâya kavuştu. (Ebu Dâvud)
Hazret-i Âişe -radiyallahu anhâ- Vâlidemiz'den rivayet edildiğine göre Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz:
"Bir kimsenin bir tarafı ağrıdığında veya yara bere olduğunda parmağıyla işaret ederek;
(Bismillâhi türbetü ardinâ birîkati ba'dinâ liyüşfâ bihi sekîmünâ biizni Rabbinâ)
'Allah'ın adıyla. Bu bizim arzımızın toprağıdır, bazımızın tükrüğü ile karışmıştır. Rabb'imizin izniyle hastamız şifâ bulur.' buyururdu."
Râvî Süfyan bin Uyeyne -radiyallahu anh- şehâdet parmağını yere koyup kaldırarak, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz'in işaretini tarif etmiştir. (Müslim: 2194)
