Câhiliye döneminde Kureyş'in en zenginlerinden, daha sonra da İslâm'ın tanınmış düşmanlarından bir adamın oğlu olan Halid -radiyallahu anh-ın müslüman oluşuna, gördüğü korkulu bir rüyâsı sebep olmuştur.
Geniş bir ateşin kıyısında bulunurken, babası onu iterek içine düşürmeye çalışıyordu. O anda Resulullah Aleyhisselâm geldi ve onu belinden kavrayarak ateşin içine düşmekten korudu.
Bu rüyâsını Hazret-i Ebu Bekir -radiyallahu anh-e anlattığında şu cevabı aldı: "Hakkında hayırlı olmasını dilerim. Hemen gidip Resulullah Aleyhisselâm'a tâbi ol. Ona tâbi olursan, o seni ateşe düşmekten korur. Baban ise cehennemliktir."
Sonra Resulullah Aleyhisselâm'la görüştü ve şehâdet getirerek müslüman oldu. Ancak babası diğer kardeşleri vasıtasıyla onu yakalatarak feci şekilde dövdü, güneş altında günlerce susuz bıraktı. Kardeşlerinin kendisiyle konuşmasını yasakladı. Dininden vazgeçmeyeceğini anlayınca da evinden kovdu.
Yine ilk müslümanlardan olan karısı Ümeyne binti Halid -radiyallahu anhâ- ile birlikte ilk kafile ile Habeşistan'a hicret etti.
Halid -radiyallahu anh- Resulullah Aleyhisselâm'la birlikte Umretü'l-kazâ'da, Mekke'nin fethinde, Huneyn, Tâif ve Tebük gazvelerinde bulundu, vahiy kâtipliği yaptı.
İfk hadisesinde Âyet-i kerime'lerin nüzulünden sonra hakikat ortaya çıkmış ve münâfıklara uyup iftirayı tasrih edenlere de şer'i ceza tatbik edilmişti. İftirayı dilleriyle yaymakta en ileri giden Mıstah bin Üsâse -radiyallahu anh-, Hassan bin Sâbit -radiyallahu anh- ve Hamne bint-i Cahş -radiyallahu anhâ-ya seksener kamçı vuruldu. Vurulan bu haddler iftiracıların dünyadaki cezaları idi.
Hazret-i Ebu Bekir -radiyallahu anh- fakirliği ve akrabalığından dolayı Mıstah bin Üsâse -radiyallahu anh-e yardım ederdi. Hakkında şer'î ceza tatbik edildikten sonra ona hiçbir şekilde yardım etmemeye yemin etti.
Bunun üzerine Allah-u Teâlâ indirdiği Âyet-i kerime'sinde şöyle buyurdu:
"İçinizden fazilet ve servet sahibi olanlar akrabalarına, yoksullara, Allah yolunda hicret edenlere bir şey vermemeye yemin etmesinler. Kusurlarını affetsinler, aldırmasınlar. Allah'ın sizi bağışlamasını arzulamaz mısınız? Allah çok bağışlayıcı, çok merhamet edicidir." (Nûr: 22)
Bu ilâhî beyanı duyan Hazret-i Ebu Bekir -radiyallahu anh-:
"Vallâhi ben, Allah'ın beni bağışlamasını elbette isterim!" dedi ve Mıstah -radiyallahu anh-e daha önce yapmakta olduğu yardımı tekrar devam ettirdi.
"Vallâhi bu yardımı artık ondan hiçbir zaman kesmem!" buyurdu. (Buhârî - Müslim: 2770)
•
Bedir savaşında oğlu Abdurrahman'ı müşriklerin safında gören Ebu Bekir Sıddîk -radiyallahu anh- onunla çarpışmak istediyse de Resulullah Aleyhisselâm "Yâ Ebu Bekir! Bilmezmisin ki sen benim gören gözüm, işiten kulağım yerindesin." buyurarak yanından ayırmadı.
•
Hadis-i şerif'lerde şöyle buyurulmaktadır:
"Benden sonra şu ikiye iktida edin; Ebu Bekir ve Ömer." (Tirmizî)
•
"Yâ Ebu Bekir, Allah sana rıdvân-ı ekberi verdi."
"Rıdvân-ı ekber nedir?"
"Muhakkak ki Allah halka umumi olarak tecelli edecek, sana ise hususi olarak tecelli edecektir." (K. Hafâ)
•
Hazret-i Ebu Bekir -radiyallahu anh- Efendimiz buyururlar ki:
"Dört şey var ki, bunların tamamlanması dört şeyle olur:
1- Secde-i sehiv, namazı tamamlar.
2- Sadakâ-i fıtır, orucu tamamlar.
3- Sadaka vermek, Hacc'ı tamamlar.
4- Allah'ı çokça zikretmek, imanı tamamlar."
