NEYİ KALDI BU DÜNYANIN?

"Gönlümdeki Sevgiliye"

Ölümü bal gibi alıp içtiler,
Zehiri bal gibi içesim gelir.
Yardan, maldan-mülkten serden geçtiler,
Sıratı onlarla geçesim gelir.

♦

Bedene bir pulluk kefen dikmişler,
Hakk'ın sevgisini kalbe dökmüşler,
Durmadan bıkmadan nuru ekmişler,
Bir kefen de benim, biçesim gelir.

♦

Sevgili, direği oldu dünyanın,
Sonrasında neyi kaldı dünyanın?
Renk renk çiçeği soldu dünyanın,
Sulanıp gül gibi açasım gelir.

♦

Sular seller olup akıp gittiler,
Bu âleme şöyle bakıp gittiler,
Nurdan kanatları takıp gittiler,
Ardına takılıp uçasım gelir.

♦

Sevgililer gitti ne kaldı burda?
Mekânı kurdular hakiki yurda,
Gönlüm, beynim oldu harabe, hurda,
Bir yolunu bulup kaçasım gelir.

♦

Ya Rabb'i, kerem et, halime acı,
Onulmaz derdimin sende ilâcı,
Sultan'da hayat var, bendeyse acı,
Nefsin varlığını saçasım gelir.

♦

Sensizlik çöktürdü, boynumu büktü,
Acılar çektirdi, acım büyüktü.
Bir anlamsız bakış, sineme yüktü,
Âlemde her şeyden geçesim gelir.

♦

"Âlemler Güneşi", "Âşıklar Şahı"
Senle aydınlanır, an'ın sabahı,
Bu kemter kölenin tek Padişah'ı,
Lütfetsen, kâsenden içesim gelir.

Şinasi Çapa

  Önceki Sonraki