• Vatanında veya o hükümdeki bir yerde oturan kimseye mukim denildiği gibi, on beş günden az kalmak niyetiyle doksan kilometrelik veya daha uzak bir yolculuğa çıkan kimseye de misafir denir.
• Yolculukta meşakkat olduğu için Allah-u Teâlâ müslümanlara bazı ruhsat ve kolaylıklar bahşetmiştir.
Şöyle ki:
a. Dört rekâtlık farzlar iki kılınır, iki ve üç rekâtlı farzlar aynen kılınır.
b. Sünnetleri kılacak olan tam kılar. Eğer gideceği yere ulaşmış, istirahati temin edilmişse sünnetleri kılar, yolculuk hâlinde ise veya otobüsü kaçırma gibi bir korkusu varsa kılmaz.
c. Misafir olana oruç tutmamak, Cuma ve Bayram namazlarına gitmemek ruhsatı da verilmiştir. Fakat isteyen seferde Cuma ve Bayram namazlarına gidebilir, orucunu tutabilir.
Yolculukta Ramazan orucunu tutamayan kimse dönüşte kaza eder.
d. Misafir, abdestli olarak mestleri giydikten sonra üç gün üç gece, yani yetmiş iki saat çıkarmadan üzerine meshedebilir.
e. Misafire kurban kesmek de vâcip olmaz.
• Dört rekâtlık farzları tam kılmakla insan sevap kazanacağı yerde emr-i ilâhi'ye aykırı hareket etmiş olur. Bile bile selâm vermeden kalkıp iki rekâtı dört rekâta tamamlamak harama yakın mekruhtur, caiz değildir. Yalnışlıkla yapılmışsa sehiv secdesi gerekir. Her iki surette son iki rekât nafile olmuş olur.
• Seferi olan bir kimse misafir olmayan (mukim) imama uyarsa, imamla beraber farzı dört kılar. Mukim olan misafir olana uyarsa, imam iki rekâtta selâm verdikten sonra ayağa kalkıp dörde tamamlar. Kalan iki rekâtta Fatiha'ları okumayıp, okuyacak kadar durur ve namazı bitirir.
• Sabah ve akşam namazlarında misafir mukime, mukim de misafire uyabilir.
• Bir mukim seferilik hâlinde kazaya kalmış namazlarını ikişer rekât kılacağı gibi, bir misafir de mukim olduğu zamanlarda kazaya kalmış namazlarını dörder rekât kılar.
• Kişinin bulunduğu şehrin en son evini geçince seferilik ahkâmı başlar. Dönerken de en son evi geçince seferilik biter.
• Seferi olan bir kimse, asıl vatanına dönse, orada fazla kalmaya niyet etmese bile seferilik sona erer.
• Gidilen yerde en az on beş gün kalmaya niyet edilmedikçe, orada yıllarca da kalsa seferîlikten çıkılmaz. Gidilen yerde en az on beş gün kalmaya niyet edilse seferîlikten çıkılmış olur.
• Vatanından sefer niyetiyle ayrılıp, henüz doksan kilometre yol almadan dönmek isteyen kimse, yolculuğu bozduğu için, vatanına daha gelmeden namazlarını tam kılmaya başlar...
