Eşsiz Güzel!
ŞİİR
Abdullah Kotan
1 Ocak 2009
EŞSİZ GÜZEL!
Eşsiz bir güzelin düştüm peşine,
Seher vakti kokusunu duyarak.
Benim gibi âvârenin işi ne?
Baş döndüren kokusunu yayarak…
♦
O gittikçe ben koşarım ardından,
Sersem oldum, bana gelen derdinden!
Ey Sevgili! Kovma beni yurdundan,
Benim; sensiz kimler bakar yüzüme.
♦
Fazilet bağından gül dermeliyim,
İsterse gül değil, can vermeliyim.
Bende aşk yok ki; dert göndermeliyim!
Dertler yoldaş oldu yanık özüme.
♦
Acıyla tatları gömdüm içime,
Değer vermem yüze, dışa, biçime.
Sevdalar üşüştü bastığım çime,
Bir bûse kondur da takıl izime.
♦
Esaret zincirleri bileğimde,
Hürriyetin havası yüreğimde,
Canlar Cananı, her an dileğimde,
Az kaldı kalpten; umduğum çözüme.
♦
Emin eller bizi bulup aldılar,
Alıp da Ashâb devrine saldılar,
Aşkın ummanında meşke daldılar,
Alıştılar; yokuşuma düzüme.
♦
Yine şu yolların sonu görünür,
Gönül kederlenir gama bürünür,
Aşka düşen biraz daha arınır,
Tabibimsin ey güzel; yanık özüme.
♦
Bana, beni bildir ey eşsiz Güzel!
Bana, Hakk'ı buldur ey eşsiz Güzel!
Bana; seni doldur ey eşsiz Güzel!
Bir bakış lütfeyle solgun yüzüme.
Abdullah Kotan
Önceki Sonraki