Bundan yirmi otuz yıl önce olağanüstü olarak nitelendireceğimiz olaylar artık hayatımızın sıradan bir parçası oldu. Depremler, tsunamiler, kasırgalar... Birçok insanın doğal felâket olarak gördüğü olaylar, aslında mülkünün idaresi elinde olan Allah-u Teâlâ’nın hükmüyle meydana geliyor. Her şey O’nun izni ve iradesi dahilinde olmaktadır.
Âyet-i kerime’sinde şöyle buyurur:
“Karada ve denizde olanı da O bilir. O’nun ilmi dışında bir yaprak dahi düşmez.” (En’am: 59)
Her şey O’nun ilmi ve bilgisi dahilindedir. O mülkün yegâne sahibidir. Kullarının elindeki de O’nun mülküdür, hatta kulun bizzat kendisi de O’nun mülküdür. Mülkünün hem sahibi, hem de hükümdarıdır. Mülkünde dilediği gibi tasarruf eder. Dünyayı dolduran O, boşaltacak olan yine O. Yaşanan bütün bu yıkımlar, vâdettiği kıyamet gününün birer habercisidir. O’nun biricik Resul’ü (s.a.v.) bir Hadis-i şerif’lerinde savaş, zelzele, yere batma, şekil değiştirme, taşlanma ve ipi kopan bir kolyenin tanelerinin birbiri ardı sıra gitmesi gibi birbirini takip eden alâmetlerin kıyametin habercisi olduğunu buyurmuşlardır. Bu yaşananların her biri bazı cahil kulların iddia ettiği gibi doğal felâket değil, isyan ve tuğyanları neticesinde Allah-u Teâlâ’nın kullarına verdiği cezalardır. Bunun delili olarak pek çok Âyet-i kerime’ler vardır:
“Altüst olmuş şehirleri de O böyle yaptı. Onların başına getireceğini getirdi!” (Necm: 53-54)
“Biz onların her birini günahı ile yakaladık. Kiminin tepesine taş yağdıran bir kasırga gönderdik. Kimini korkunç bir ses, bir çığlık yakalayıverdi. Kimini yerin dibine geçirdik. Kimini de suda boğduk.
Onlara Allah zulmetmiyordu, fakat onlar kendi kendilerine zulmediyorlardı.” (Ankebut: 40)
“Yeryüzünde dolaşıp, kendilerinden öncekilerin âkıbetinin nasıl olduğuna bakmazlar mı? Allah onları yere geçirmiştir. Kâfirlere de onların başına gelenin benzeri vardır. Bunun sebebi şudur: Allah iman edenlerin dostudur. Kâfirlere gelince, onların yardımcıları yoktur.” (Muhammed: 10-11)
“Nice memleketler vardır ki, onlar seni sürüp çıkaran memleketten daha kuvvetli idiler. Biz onları helâk ettik. Onlara bir yardım eden de bulunmadı.” (Muhammed: 13)
Amerika’da yaşanan kasırga felâketi gerçekten ibretliktir. Bir kez daha gördük ki mahlûkun, Allah-u Teâlâ’nın mutlak gücü karşısında hiçbir hükmü, hiçbir kuvveti yoktur. Daha düne kadar dünyanın süper gücü olarak adlandırılan Amerika, felâket bölgesi New Orleans’ta bugün bir üçüncü dünya ülkesi durumuna düşmüştür. Kentin büyük çoğunluğu suya gömülmüş, binlerce Amerikan vatandaşı açlık ve sefalet içerisinde mahsur kalmıştır. Allah-u Teâlâ yeryüzünde böbürlenerek yürüyenlerin burnunu yere sürtmüş, Amerika kendi vatandaşlarına bile yardım etmekten aciz bir duruma düşmüştür. Amerikan rüyası, Amerikan trajedisine dönüşmüştür. Başkanları Bush dahi felâket bölgesine günler sonra gitmiş, anarşinin kol gezdiği New Orleans’a girmekten çekinerek sadece Alabama’daki felâketzelerle görüşmekle yetinmiştir. Şehir merkezinde yaşanan yağmaları önlemede yetersiz kalınmış, takviye kuvvetlerle destek istenmiştir.
Çoğunluğu zenci olan felâketzedelere yardım elinin uzatılmasının gecikmesi, akıllara “Amerika kendi vatandaşlarına dahi bir çifte standart mı uyguluyor?” sorusunu getirmiştir. Kasırga yaklaşırken “Kenti boşaltın” uyarısı yapan yetkililer, üçte biri yoksulluk sınırı altında olan zencilerin hiçbir yere gidemeyeceğini hesaplayamamıştır.
Netice olarak kasırga geçmiş, ancak arkasında binlerce ölü, milyonlarca evsiz, milyarlarca dolar zarar, kuvvetten düşmüş ve devletin beceriksizliği karşısında şaşkın bir Amerika bırakmıştır.
Allah-u Teâlâ bir Âyet-i kerime’sinde şöyle buyuruyor:
“Mutlak hükümranlık elinde olan Allah, yüceler yücesidir ve O’nun her şeye gücü yeter.” (Mülk: 1)
Gerçekten insanoğlu, O’nun sonsuz gücü karşısında acizdir.
