Vuslat nimetine erdiğinizi müjdeleyen bir rüyanın tarafınızdan görüldüğünü bildirmiştiniz. Cenâb-ı Hakk da sizi müjdelesin. Bu gerçekten büyük bir müjdedir. Fakir kardeşinizin de bu hususta bir hatırası akla geliyor. Artık bunun er veya geç ne zaman olacağını Allah bilir. Hayır ve iyiliğin her türlüsü Cenâb-ı Hakk’ın seçip tercih ettiği şeylerdedir.
Bey Hazretleri’nin icâzet-nâmesinden sevinç ve memnuniyet duyulduğu açıklanmıştı. Bu yüzden Cenâb-ı Hakk’a hamdolsun. Demek ki, fakirâne duygu ve düşüncemiz bir yanlışlığa düşmemiştir. Bunun için de elhamdülillah yüce zâtınızın az bir amel karşılığında lütfedildiğini zannettiğiniz pek çok mânevî feyz ve bereket için de üçüncü defa elhamdülillah derim. O azıcık amel de olmasa büsbütün hayrette kalacağımız açıkça anlaşılır. Çünkü bu fakir kardeşiniz, bir ameli olduğuna asla inanmıyor. Sade bir namaz kılıyor. Ancak onun da alışılmış bir âdetin gereği mi, yoksa çevredeki insanların diline düşüp kınanması korkusundan mı yapıyor, nedir? Bilemiyorum. Yalnız Allah rızâsı için olduğuna hiç inanmıyorum. Nefsin hile ve aldatmacalarından emin olamıyorum. Cenâb-ı Hakk cümlemize hakiki imanı ihsan buyursun. İmanın dış yüzü ve kabuğu içinde bırakmasın, âmin.
Mevlânâ buyurmuştunuz, zamanın İmam-ı Rabbânî’si olmuşsunuz. Cenâb-ı Hakk yüce zâtınızı Hâce Muhammed Ma’sûm yapsın da, bu fakir kardeşinizi de ne yaparsa yapsın. Bununla beraber O, pek Kerîm, pek Rahîm’dir. İhtimal kusurlarımı ya geçmiş büyüklerimden ya da gelecek neslimizden büyük bir zâta bağışlar. “Bu Allah’a güç değildir.” (Fâtır: 17, İbrahim: 20) Hacı Asım Bey kardeşimize bağışlasaydı fevkalâde memnun olurdum.
