YOL

Yol var, halkı HAKK’a götürür;
Kalbe düşen tohumları bitirir.
Yollar var halkı, HAKK’tan bıktırır;
Doğru yola şaşı gözle baktırır.

♦

Yol var, her şeyiyle içi-dışı nur,
Buradadır izzet, ikbal ve onur.
Yol güzel; bu yolda yürüyen güzel,
Özünü ihlâsla bürüyen güzel.

♦

Yürüyen çileye, derde tutulur,
Benim gönlüm O Güzel Merd’e tutulur!
Bırak hayelleri, gerçeğe sarıl,
Yere nur yağıyor bak gürül gürül.

♦

Bu yolun yazı da hoş, kışı da
Takdir HAKK’ta, gayret ise kişide,
Bu yoldan başkası boştur, nafile
Hazırlan; emirle yürür kafile.

♦

Müjdelenmiş yoldur, çoktur yıkanı,
Nefisten, şeytandan kurtar yakanı.
Bir bir çıkar insan, bu yolla göğe,
Yedi kat göklere ve daha yükseğe.

♦

Her ne güzel sorsan hepsi içinde,
Safalar sunulur tepsi içinde.
HATEM-İ NEBİ’nin kurduğu yoldur,
HATEM-İ VELİ’nin durduğu yoldur.

♦

Hikmetle yürüyen kulu bul yeter,
Sonu HAKK’a varan yolu bul yeter.
O GÜZEL’ in aşkı sarhoş etmede,
Ruhuna daldıkca bir hoş etmede.

♦

Hayellerin ötesinde bir güzel,
Hey âşık durma, koş gel; bu yana gel.
Elinden sıkı tutan felâhı bulur,
Ancak bu el ile ALLAH’ı bulur.

Abdullah Kotan

  Önceki Sonraki