YOLCULUĞUMUZ!

Bir handan bir hana göçer gideriz,
Kırda gül misali açar gideriz
Hakk’ın şarabından içer gideriz

Menzilden menzile yolculuğumuz,
Doğarız, yaşarız ölüme doğru.

♦

Düşeriz dünyaya sır dolu yoldan
Ezelden geçeriz kir dolu yoldan
Elbet kâm alırız Pir dolu yoldan

Menzilden menzile yolculuğumuz,
Güleriz, ağlarız bir sona doğru.

♦

Gönlümüzle güler, küser ağlarız,
Gezeriz, gürleriz, coşar çağlarız,
Yerin kucağında mekân bağlarız

Menzilden menzile yolculuğumuz,
Susarız, söyleriz, kabire doğru.

♦

Farkında olmayız pusu kuranın
Özü neşe dolmaz tasa kuranın
En ulvi çağrılar, yasa Kur’an’ın

Menzilden menzile yolculuğumuz,
Düşeriz, kalkarız şafağa doğru.

♦

Zamanı delice kovdukça öte
Kalbim bu menzilden kaydıkça öte
Saat dakikayı savdıkça öte

Menzilden menzile yolculuğumuz,
Dururuz, koşarız ukbaya doğru.

♦

Toprağın altında bambaşka dünya,
Dünyada o hayat bilinmez rüyâ!
“Ölüm! Yok olmakmış” gülerim güya,

Menzilden menzile yolculuğumuz,
Üzülür, sevilir, sırat’a doğru.

Abdullah Kotan

  Önceki Sonraki